Πρόγραμμα DISMA 2025

Συνάντηση διδασκόντων με τους σπουδαστές τους στις 10:00 π.μ. στο Δημοτικό Ωδείο Δράμας.
Καθορισμός μαθημάτων για την εβδομάδα της 3^ης Διεθνούς Μουσικής Θερινής Ακαδημίας στη Δράμα. Όλες οι ειδικότητες που παίρνουν μέρος στην Ακαδημία θα έχουν συνάντηση σε συγκεκριμένες αίθουσες του ΔΩΔ για τον καθορισμό των μαθημάτων τους. Οι σπουδαστές να έχουν και τα προσωπικά τους αντικείμενα (όργανα, παρτιτούρες κλπ.) διότι θα αρχίσουν τα μαθήματα του masterclass με τους διδάσκοντες, αμέχως βάση προγράμματος.

(Το πρόγραμμα θα ανακοινωθεί από τον κάθε διδάσκοντα σε συνεργασία με τους σπουδαστές)

• Masterclass Σύνθεσης – Δρ. Καμπάνης Σαμαράς
  «Η δημιουργική γραφή για πιάνο». Ο συνθέτης και πιανίστας Καμπάνης Σαμαράς (Ph.D.), καθηγητής Ανώτερων θεωρητικών και Σύνθεσης θα διδάξει σε ομαδικά και ατομικά Masterclasses σύγχρονες τεχνικές γραφής για πιάνο – τις νέες τάσεις, και θα προτείνει αποδοτικούς τρόπους piano score writing σε συγκεκριμένα μουσικά προγράμματα. Θα συζητηθεί η σχέση του πιάνου με τις παραστατικές τέχνες, καθώς και η μουσική γλώσσα του συνθέτη σε προσωπικές συνθετικές δημιουργίες για πιάνο.
  Τα μαθήματα masterclasses θα είναι ατομικά & ομαδικά για τους ενεργά συμμετέχοντες, οι οποίοι θα μπορούν να υποβάλλουν έως τις 28 Ιουνίου μέχρι 3 έργα για πιάνο, ως αναγνώριση του στυλ και του ιδιώματος της συνθετικής τους γραφής. Κατά την διάρκεια του masterclass οι ενεργά συμμετέχοντες θα έχουν την ευκαιρία να δουλέψουν 1 έργο για σόλο πιάνο μέγιστης διάρκειας έως 3 λεπτά για εξέταση και εκτέλεση.
  Τα έργα θα ερμηνευτούν την τελευταία ημέρα της 4ης Διεθνούς Θερινής Μουσικής Ακαδημίας στη Δράμα.
  
  • «Μουσική Αντίληψη – Μουσική Ανάλυση & Μουσική Ερμηνεία», Η παρτιτούρα ως πηγή πληροφοριών στην αντίληψη, στην ανάλυση και στην ερμηνεία.
  • Τεχνικές ενορχήστρωσης. Μεθοδολογία ανάλυσης ενορχήστρωσης ή ενορχηστρωτικής γραφής.
  • «Τεχνικές μεταγραφής πιανιστικών έργων για ορχήστρα/σύνολο και το αντίστροφο».

Περιγραφή: Στο συγκεκριμένο εργαστήριο επιχειρείται μια προσέγγιση στις τεχνικές της ενορχήστρωσης και της μεταγραφής πιανιστικών έργων του κλασικού ρεπερτορίου για μικρό σύνολο αλλά και για την κλασική ορχήστρα κυρίως του Haydn, Mozart και του Beethoven.
Θα γίνει ανάλυση του τρόπου λειτουργίας των οργάνων στην κλασική ορχήστρα και θα αναζητηθούν τρόποι μεταγραφής των τεχνικών του πιάνου σε μικρό σύνολο (κυρίως εγχόρδων) αλλά και σε ορχήστρα.
Προϋποθέσεις παρακολούθησης: Απευθύνεται σε σπουδαστές ανωτέρων Θεωρητικών (αποτελεί υποχρεωτικό μάθημα).

Διεύθυνση Χορωδίας / Χορωδιακό Εργαστήρι – Theodora Pavlovitch & Βασιλική Κατσούκα
« Διδασκαλία και Διεύθυνση Παιδικών & Νεανικών φωνητικών συνόλων σε εκπαιδευτικά ιδρύματα και στην κοινωνία »

ΣΤΟΧΟΙ:
Στόχος του σεμιναρίου είναι η κατανόηση των θεμελιωδών αρχών της διδασκαλίας της φωνητικής αγωγής σε χορωδιακές ομάδες παιδιών και νέων στο σχολείο ή στην κοινότητα. Επικεντρώνεται στις ιδιαιτερότητες της παιδικής και εφηβικής φωνής και παρουσιάζονται στρατηγικές διδασκαλίας που μπορούν να εφαρμοστούν αποτελεσματικά σε παιδιά και νέους χωρίς ειδικές φωνητικές γνώσεις. Επιπλέον, θα δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στις θεμελιώδεις αρχές της κινησιολογίας του μαέστρου καθώς και τις βασικές αρχές της υφολογικής ερμηνείας της χορωδιακής μουσικής ανάλογα με την περίοδο, το ύφος και την υφή του έργου. Το σεμινάριο απευθύνεται σε διευθυντές σχολικών και εξωσχολικών παιδικών και νεανικών χορωδιών, με στόχο να τους δώσει τη δυνατότητα να οργανώσουν αποτελεσματικά τις καλλιτεχνικές τους δραστηριότητες μέσω της επιλογής του κατάλληλου χορωδιακού ρεπερτορίου και της εφαρμογής φωνητικών ασκήσεων που καλλιεργούν την παιδική και εφηβική φωνή.

ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Με την ολοκλήρωση του σεμιναρίου, οι επιμορφούμενοι/ες θα είναι σε θέση να:

• αποκτήσουν ικανότητα οργάνωσης, διδασκαλίας και παιδαγωγικής της χορωδίας με παιδιά και νέους.
• αποκτήσουν ικανότητα μουσικής διεύθυνσης (κινησιολογίας) φωνητικών συνόλων.
• αποκτήσουν εξοικείωση με μια ευρεία γκάμα χορωδιακού ρεπερτορίου για όμοιες και μικτές φωνές.
• αποκτήσουν ικανότητα μουσικής προετοιμασίας ενός φωνητικού συνόλου και η πραγματοποίηση μιας συναυλίας χορωδιακής μουσικής.
• διευθύνουν όλους τους ρυθμούς, να δείχνουν την άρθρωση και τις δυναμικές και να έχουν ανεξαρτησία χεριών,
• καταρτίζουν, να προετοιμάζουν και να διδάσκουν ένα κατάλληλο για τη δική τους ορχήστρα ρεπερτόριο,
• επιλέγουν και να οργανώνουν το υλικό της ορχήστρας,
• πραγματοποιούν μια αποτελεσματική πρόβα,
• διαχειρίζονται τις ανθρώπινες επαφές με τους μουσικούς και όλους τους ανθρώπους της παραγωγής.
• υλικό ενορχηστρωμένο για συγκεκριμένο ηλικιακό επίπεδο.

ΜΟΥΣΙΚΑ ΣΥΝΟΛΑ – ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΩΜΑΤΙΟΥ

• Σύνολο Κιθαριστών – Γιώργος Μπεχλιβάνογλου
  Δημιουργία ορχήστρας Κιθαριστών με την σύμπραξη και άλλων οργάνων. Διδασκαλία των έργων καθημερινά και παρουσίαση – συναυλία.
  Στην Ορχήστρα μπορούν να λάβουν μέρος ενεργοί μαθητές αλλά και ακροατές. Τα έργα που θα παρουσιαστούν θα ανακοινωθούν στο εργαστήρι.
• Σύνολο οργάνων κλασσικής Ορχήστρας – Δρ. Καμπάνης Σαμαράς
  Ορχηστρικό σύνολο με την σύμπραξη οργάνων κλασσικής Ορχήστρας από την 4η Διεθνή Θερινή Μουσική Ακαδημία στη Δράμα
• Εργαστήριο Εγχόρδων – Noe Inui, Άγγελος Λιακάκης, Τιμόθεος Γαβριηλίδης-Πέτριν
  Το μάθημα προτείνει σύμπραξη μικρών συνόλων (trio, quartet κλπ.) σε συγκεκριμένη θεματολογία παρτιτούρας.
  Στο τέλος του εργαστηρίου θα μπορούν να παρουσιαστούν και ερμηνευτούν από τους σπουδαστές που θα συμμετέχουν έργα διαφόρων εποχών.

• Εργαστήριο Χάλκινων Πνευστών – Γεράσιμος Ιωαννίδης & Κωνσταντίνος Νίκας
  
  
• Εργαστήριο Ξύλινων Πνευστών – Κώστας Σακαρέλης & Όθωνας Γκόγκας

• Σύνολα μουσικής δωματίου και μπάντες ξύλινων & χάλκινων πνευστών αλλά και η δουλειά του μαέστρου
  Το κούρδισμα στα πνευστά και η μελέτη του
  • Οργάνωση της πρόβας
  • Η προσαρμοστικότητα στο σύνολο
  • Η εκπόνηση ενός προγράμματος
  • Ο κοινωνικός ρόλος της μπάντας πνευστών παλιότερα αλλά και σήμερα

• ΜΟΥΣΙΚΗ ENSEMBLE – Noe Inui, Άγγελος Λιακάκης, Τιμόθεος Γαβριηλίδης-Πέτριν, Danae Doerken, Μαρία Παναγιωτίδου, Όθωνας Γκόγκας, Κώστας Σακαρέλης
  Πλαίσιο συνεργασίας σπουδαστή – καθηγητή – ακροατών, προετοιμασία, ερμηνευτική οπτική, οι δυσκολίες της μουσικής ensemble, λύσεις σε συγκεκριμένα προβλήματα (άγχος, η γνώση του μουσικού κειμένου, στον τρόπο προσέγγισης, τελική μορφή παρουσίασης κλπ).

Η 4η Διεθνής Θερινή Μουσική Ακαδημία του Δημοτικού Ωδείου Δράμας εγκαινιάζει τη φετινή της διοργάνωση με ένα αφιέρωμα υψηλής αισθητικής και βαθιάς ιστορικής και πολιτισμικής αξίας. Τιμώντας τα 100 χρόνια από τη γέννηση δύο κορυφαίων μορφών της ελληνικής μουσικής, του Μίκη Θεοδωράκη και του Μάνου Χατζιδάκι, η εναρκτήρια συναυλία γίνεται ένα ζωντανό μνημείο μνήμης, δημιουργικότητας και καλλιτεχνικής ωριμότητας.
Οι δύο αυτοί συνθέτες, με διακριτές αλλά συγκλίνοντες πορείες, διαμόρφωσαν τη μουσική ταυτότητα της σύγχρονης Ελλάδας, γεφυρώνοντας το λόγιο με το λαϊκό, την παράδοση με τη νεωτερικότητα. Η μουσική τους ένωσε γενιές, κοινωνικές τάξεις και ιδεολογίες, καθιστώντας την τέχνη φορέα εθνικής αυτογνωσίας και παγκόσμιας έκφρασης.
Υπό τη διεύθυνση του Καμπάνη Σαμαρά, σπουδαστές και καθηγητές της Συμφωνικής Ορχήστρας του Δημοτικού Ωδείου Δράμας θα μας οδηγήσουν σε ένα ταξίδι συγκίνησης και αναστοχασμού, τιμώντας όχι μόνο το έργο, αλλά και την κληρονομιά που άφησαν οι δύο μεγάλοι μας δημιουργοί. Μια εκδήλωση σταθμός, που ξεπερνά τα όρια μιας συναυλίας και αναδεικνύεται σε πολιτιστική πράξη ουσίας.

…συνομιλία με τον Μάνο

• «Το Χαμόγελο της Τζοκόντας» ερ. 22 (για ορχήστρα) (1964)
  • Όταν Έρχονται Τα Σύννεφα
  • Κοντέσα Εστερχάζυ
  • Η Παρθένα της Γειτονιάς Μου
  • H Βροχή
  • Προσωπογραφία Της Μητέρας Μου
  • Το Κοντσέρτο
  • Ο κ. Νολλ
  • Οι Δολοφόνοι
  • Βραδυνή Επιστροφή
  • Χορός Με Τη Σκιά Μου
• Μια πόλη μαγική – A magical city (Ο Μάνος Χατζιδάκις “Στη Ρωμαϊκή Αγορά” – Manos Hadjidakis at the Roman Agora) Ποίηση: Μάνος Χατζιδάκις, Poetry: Manos Hadjidakis (1963)
• «Τώρα που πας στην ξενιτιά» – «Now that you’re leaving for foreign lands» Ποίηση: Νίκος Γκάτσος, Poetry: Nikos Gatsos
• Μην τον ρωτάς τον Ουρανό – Don’t ask the sky (από την ταινία “Το νησί των γενναίων” – from the film “The Island of Births”) Ποίηση: Γιάννη Ιωαννίδη & Παναγιώτη Κοκοντίνη Poetry: Yannis Ioannidis & Panagiotis Kokondinis (1959)
• Η Μπαλάντα του Ούρι – The Ballad of Uri (Ο Μάνος Χατζιδάκις “Στη Ρωμαϊκή Αγορά” – Manos Hadjidakis at the Roman Agora) Ποίηση: Νίκος Γκάτσος, Poetry: Nikos Gatsos

…συνομιλία με τον Μίκη

• Intermezzo (Ναοί στο σχήμα τ’ ουρανού – Temples in the shape of the sky) Ορχηστρικό – Instrumental
• Όμορφη Πόλη (θα γίνεις δικιά μου) – Beautiful City, Ποίηση: Γιάννης Θεοδωράκης (από τους Λιποτάκτες) Poetry: Yannis Theodorakis (from Deserters)
• Φεγγάριμάγιαμου ‘κανες(Τραγούδι της ξενιτιάς) – Moon, you cast a spell on me (A song of exile)  (1962), Ποίηση: Ερρίκος Θαλασσινός, (από το έργο  «Όμορφη Πόλη»), Poetry: Errico Yhalasinos (from the film Beautiful City)
• Μαρίνα (από τις Μικρές Κυκλάδες) – Marina (from small Cyclades), Ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης – Poetry: Odysseas Elytis (1964)
•  Βραδιάζει – Night is falling (Darkness falls) (από την Πολιτεία Β’ – from the album Politeia II), Ποίηση: Δημήτρης Χριστοδούλου, Poetry: Dimitris Christodoulou (1964)
• Αν θυμηθείς τ’ όνειρό μου – If you remember my dream, Ποίηση: Νίκος Γκάτσος – Poetry: Nikos Gatsos (από την ταινία του Μάικλ Πάουελ «Μήνας του μέλιτος» – from the film Michael Powell «Honeymoon» (1958)

Μια βραδιά όπου η κιθάρα αποκτά φωνή, ρυθμό και αφήγηση. Ο Γιώργος Μπεχλιβάνογλου, με το ιδιαίτερο ηχόχρωμα και την ερμηνευτική του ωριμότητα, μας οδηγεί σε ένα μουσικό ταξίδι γεμάτο συναίσθημα, δυναμισμό και ποιητική σιωπή. Ένα ρεσιτάλ όπου η κλασική κιθάρα μεταμορφώνεται σε φωνή ψυχής και αφήγησης.

Στο πλαίσιο της 4ης Διεθνούς Θερινής Μουσικής Ακαδημίας στη Δράμα, το ρεσιτάλ των διακεκριμένων μουσικών Κωνσταντίνου Νίκα (τρομπέτα) και Κώστα Σακαρέλη (όμποε), με τη συνοδεία του εξαίρετου πιανίστα Σταύρου Λαπαρίδη, συνιστά ένα μοναδικό μουσικό γεγονός, που φέρνει στο προσκήνιο τόσο τη δεξιοτεχνία όσο και την ευαισθησία της σύγχρονης ερμηνευτικής τέχνης.

Το πρόγραμμα του ρεσιτάλ είναι εμπνευσμένο και πολυσχιδές: από το λυρικό μεγαλείο του Κοντσέρτου για Όμποε του Mozart έως τη δεξιοτεχνική λάμψη του Concerto for Trumpet του Harry James, οι ερμηνευτές καλούνται να γεφυρώσουν αιώνες μουσικής δημιουργίας με άνεση και φαντασία. Η άρια με παραλλαγές από τη “Norma” του Bellini και το συγκινητικό ντουέτο “Mira o Norma” για όμποε και φλικόρνο, προσδίδουν στο ρεσιτάλ μια ιδιαίτερη θεατρική διάσταση, όπου η φωνή μεταπλάθεται μέσα από τα πνευστά σε καθαρή συγκίνηση.

Η συνύπαρξη αυτών των σπάνιων έργων στη σκηνή, σε συνδυασμό με την ερμηνευτική ποιότητα των καλλιτεχνών, προσφέρει στο κοινό όχι μόνο μία βραδιά υψηλής αισθητικής, αλλά και μία βιωματική επαφή με την ουσία της μουσικής: την επικοινωνία χωρίς λόγια, την έκφραση πέρα από τα όρια του χρόνου και της γλώσσας.

Η Δράμα, με τη μουσική της παράδοση και τον διαρκώς ενισχυόμενο διεθνή της χαρακτήρα, γίνεται για μία ακόμη φορά σημείο αναφοράς στην ευρωπαϊκή πολιτιστική σκηνή. Το ρεσιτάλ αυτό αποτελεί ένα λαμπρό παράδειγμα τού πώς η μουσική εκπαίδευση και η καλλιτεχνική αρτιότητα μπορούν να συνυπάρχουν, φωτίζοντας τον δρόμο για το μέλλον της μουσικής δημιουργίας.

Ένα μουσικό ταξίδι από το φως της φόρμας στο βάθος της έκφρασης.

Η μουσική δωματίου υπήρξε πάντα ένας καθρέφτης της εσωτερικής ζωής των συνθετών — χώρος οικείος και ποιητικός, όπου η μορφή φωτίζει το συναίσθημα και η σιωπή ενσωματώνεται στο λόγο. Η συναυλία «Σκιές και Αντανακλάσεις» εξερευνά αυτό το τοπίο αντιθέσεων και συνδέσεων: φως και σκοτάδι, κλασική ισορροπία και ρομαντική ανατάραξη, φόρμα και φαντασία. Ένα πρόγραμμα που ξεκινά από το διάφανο πνευματικό φως του Bach και φτάνει ως τις δραματικές παραμορφώσεις της μορφής στον Beethoven, περνώντας από τη φαντασμαγορική ερμηνευτική παράδοση του Ysaÿe.

Johann Sebastian Bach – Cello Suite No. 1 in G major, BWV 1007

Η πρώτη από τις έξι σουίτες για σόλο βιολοντσέλο του Bach αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο του ρεπερτορίου. Στην απλότητα της γραφής αυτής της Σουίτας κρύβεται ένας ολόκληρος κόσμος εσωτερικής αρμονίας. Δεν πρόκειται μόνο για μελέτη φόρμας ή στυλ, αλλά για στοχασμό πάνω στην ανθρώπινη φωνή, όπως μπορεί να εκφραστεί μέσα από ένα μονωμένο όργανο. Το έργο λειτουργεί σαν προοίμιο σε αυτό το μουσικό ταξίδι – μια ανάσα καθαρού φωτός.

Eugène Ysaÿe – Caprice d’après l’étude en forme de valse de Saint-Saëns

Ο Βέλγος δεξιοτέχνης και συνθέτης Eugène Ysaÿe, συνεχιστής του ρομαντισμού και πρόδρομος του μοντερνισμού, μετουσιώνει εδώ το δεξιοτεχνικό «waltz étude» του Saint-Saëns σε έναν ποιητικό, σχεδόν φανταστικό μονόλογο. Είναι ένα έργο-παραλλαγή, όχι μόνο με την τεχνική έννοια, αλλά ως βαθιά ερμηνευτικός στοχασμός πάνω στην ύλη ενός άλλου. Ο Ysaÿe φέρνει την ελαφρότητα του χορού αντιμέτωπη με την εσωτερική πάλη του εκτελεστή, δημιουργώντας ένα είδος μουσικού καθρέφτη – μια «αντανάκλαση» με πολλαπλές διαστάσεις.

Ludwig van Beethoven – Πιάνο Τρίο αρ. 1 σε Ρε μείζονα, έργο 70/1, το επονομαζόμενο “Ghost”

Γραμμένο το 1808–09, το επονομαζόμενο «Τρίο των Φαντασμάτων» αποτελεί μία από τις πιο τολμηρές και αινιγματικές στιγμές στη μουσική δωματίου του Beethoven. Το προσωνύμιο προέρχεται από την ατμοσφαιρική και σχεδόν απόκοσμη ποιότητα του δεύτερου μέρους, που θυμίζει περισσότερο σκηνή από γοτθικό δράμα παρά έργο μουσικής δωματίου. Κάποιοι μελετητές μάλιστα θεωρούν πως το Andante είχε αρχικά προοριστεί ως εισαγωγή για μια όπερα βασισμένη στον Μάκβεθ του Σαίξπηρ. Το έργο διατηρεί μια τεταμένη ισορροπία ανάμεσα στο φως και τη σκιά, το οικείο και το υπερβατικό – κεντρικός άξονας της σημερινής συναυλίας.

Με οδηγούς τους διακεκριμένους μουσικούς Noe Inui (βιολί), Τιμόθεο Γαβριηλίδη-Πέτριν (βιολοντσέλο) και Danae Doerken (πιάνο), η συναυλία αυτή δεν είναι απλώς μια ακρόαση· είναι μια τελετουργία μετάβασης, από την κλασική διαύγεια στην υπαρξιακή ανησυχία. Οι «Σκιές» του Beethoven, οι «Αντανακλάσεις» του Ysaÿe και το καθαρό φως του Bach συνθέτουν μια παλέτα ήχων που αγγίζει τις πιο λεπτές αποχρώσεις της ανθρώπινης εμπειρίας.

Ένα από τα πιο ανάλαφρα και ευχάριστα έργα μουσικής δωματίου του νεαρού Beethoven, το “Gassenhauer” τρίο ξεχωρίζει για την κομψότητα, τη θεατρικότητα και τη ζωντάνια του. Το έργο κορυφώνεται με ένα σετ παραλλαγών πάνω σε μια δημοφιλή βιεννέζικη μελωδία της εποχής – ένα πραγματικό “τραγούδι του δρόμου” (Gassenhauer). Στην ερμηνεία του, απαιτείται φινέτσα, χιούμορ και μουσικός διάλογος με στυλ.

 Συνδυάζει κλασική διαύγεια με παιχνιδιάρικη διάθεση και λαϊκές αναφορές. Το παρατσούκλι “Gassenhauer” προέρχεται από το τελευταίο μέρος του έργου, μια σειρά παραλλαγών πάνω σε μια δημοφιλή μελωδία της εποχής – ένα hit των δρόμων και των καφενείων της Βιέννης. Η ερμηνεία απαιτεί ευελιξία, λεπτότητα στην άρθρωση και ζωντάνια, ενώ το στυλ του έργου ισορροπεί ανάμεσα στο κομψό ύφος του τέλους του 18ου αιώνα και την προσωπική σφραγίδα του Beethoven που ήδη διαφαίνεται.

 Όπως οι μελωδίες του έργου αντηχούν την πνοή της εποχής και του τόπου τους, έτσι και οι ερμηνευτές αυτής της βραδιάς αντλούν έμπνευση από τον κοινό τους τόπο: την πόλη του Βερολίνου. Εκεί όπου η παράδοση συναντά τη σύγχρονη δημιουργία και η μουσική γίνεται κοινή γλώσσα.

Ένα ταξίδι από τον εξπρεσιονισμό του 20ού αιώνα στη λυρική ωριμότητα του Ρομαντισμού

Το ρεσιτάλ που παρουσιάζεται από τους διεθνώς καταξιωμένους μουσικούς Noe Inui (βιολί), Άγγελο Λιακάκη (βιολοντσέλο) και Μαρία Παναγιωτίδου (πιάνο), αποτελεί ένα συναρπαστικό διάλογο ανάμεσα σε δύο εμβληματικά έργα του ρεπερτορίου μουσικής δωματίου, τα οποία προέρχονται από διαφορετικές εποχές αλλά συνδέονται βαθιά μέσω της εκφραστικής τους δύναμης και της βαθιάς συναισθηματικής τους φόρτισης.

Dmitri Shostakovich – Πιάνο Τρίο αρ. 1 σε Ντο ελάσσονα, έργο 8 (1923)

Το νεανικό αυτό έργο του Shostakovich, γραμμένο όταν ήταν μόλις δεκαεφτά ετών, αποπνέει έναν έντονο λυρισμό, ισχυρά επηρεασμένο από τη ρωσική ρομαντική παράδοση αλλά και τα πρώιμα σημάδια του προσωπικού του ύφους. Το τρίο, μονομερές σε δομή, λειτουργεί ως συναισθηματικός μονόλογος γεμάτος πάθος, εσωτερικές συγκρούσεις και ευαισθησία, αποτυπώνοντας την καλλιτεχνική ωριμότητα ενός συνθέτη που μόλις αναδύεται. Είναι μια ενδοσκόπηση στην ψυχή του νεαρού Shostakovich, όπου η ποίηση συναντά το σκοτεινό προαίσθημα του μέλλοντος.

Franz Schubert – Πιάνο Τρίο αρ. 2 σε Μι ύφεση μείζονα, έργο 100 (D929)

Ένα από τα σπουδαιότερα έργα μουσικής δωματίου όλων των εποχών, το δεύτερο Πιάνο Τρίο του Schubert ενσωματώνει τη λυρική του ιδιοφυΐα και τη βαθιά του γνώση του ανθρώπινου συναισθήματος. Συντεθειμένο ένα μόλις χρόνο πριν τον θάνατό του, το έργο συνδυάζει την εκλεπτυσμένη μελωδικότητα με την εσωτερική ένταση, και διακρίνεται για την πλούσια αρμονική του γλώσσα και την υφολογική του ποικιλία. Ιδιαίτερα το δεύτερο μέρος, το Andante con moto, ξεχωρίζει για τον αργόσυρτο, σχεδόν στοιχειωμένο χαρακτήρα του, με το κύριο θέμα να έχει συγκινήσει ακόμη και τον σκηνοθέτη Stanley Kubrick, ο οποίος το ενέταξε στην ταινία Barry Lyndon.

Η σύμπραξη των τριών κορυφαίων μουσικών υπόσχεται να αναδείξει την εσωτερική ζωή αυτών των έργων με διαύγεια, ευαισθησία και ερμηνευτικό βάθος, σε ένα πρόγραμμα που συνδυάζει την πνευματική ενατένιση με την εκρηκτική δύναμη της έκφρασης.